fbpx
Wikipedia

Armadillidium vulgare

Armadillidium vulgare, conocido popularmente como bicho bola, cochinilla o "chanchito de tierra", es una especie de crustáceo terrestre de distribución global[2]​ originaria del área del Mar Mediterráneo, probablemente de la parte oriental.[3][4][5]

 
Bicho bola / cochinilla

Armadillidium vulgare
Taxonomía
Reino: Animalia
Filo: Arthropoda
Subfilo: Crustacea
Clase: Malacostraca
Orden: Isopoda
Suborden: Oniscidea
Familia: Armadillidiidae
Género: Armadillidium
Especie: A. vulgare
(Latreille, 1804) [1]

Características

El macho tiene 13,6 mm de largo por 6,4 mm de ancho, y la hembra, 15,1 mm por 7,3 mm[3]​ aunque en realidad su tamaño varia, pudiendo llegar a tener el mismo tamaño que la mano de un bebe dependiendo de que tanto se alimenten. Al nacer, las crías carecen de uno de los pares de patas, que surge posteriormente.[6]

Se conocen muchos aspectos de su biología debido a la gran cantidad de estudios sobre la misma.[5]​ Pueden atacar a orquidáceas, royendo raíces y brotes de hortalizas[4]​ y causando pérdidas importantes en la agricultura.[4]​ Realizan desoves periódicos, con un incremento progresivo de la cantidad de huevos por puesta en la hembra adulta.[7]

Son huéspedes intermediarios de Dispharynx nasuta, Acuaria spiralis (ambos del género Acuariidae) y de acantocéfalos.[8]​ Estos últimos, al infectar al A. vulgare, introducen cambios en su conducta, reduciendo su natural fotofobia y proporcionándoles una mayor tendencia a exponerse a la luz solar, conjuntamente con el desarrollo de una coloración diferente de lo normal.[8]​ Esto garantiza que el ciclo de vida del parásito será completado, con la captura e ingesta del isópodo por el huésped definitivo.[8]​ También pueden ser parasitados por otros nematodos[3]​ del género Aneylosiomidae (como Agamonemaiodum armadillonis pillularis o Agamonemaiodum hospes).

El sistema neuro-excretor del órgano-X/glándula sinusal localizado en el protocerebro, es el mayor centro neuroendocrino en el isópodo Armadillidium vulgare.[9]​ De manera diferente a la molécula de mtDNA de un crustáceo típico, que tiene aproximadamente de 15 a 17 kb, el crustáceo terrestre isópodo Armadillidium vulgare posee un mtDNA atípico de 20 a 24 kb.[10]​ Los pulmones invaginados del Armadillidium vulgare forman pseudotraqueas, que son interpretadas como una adaptación a la respiración que permite al A. vulgare obtener el 94% de su necesidad normal de oxígeno.[11]

Como especie exótica invasora

En España, A. vulgare está incluida en el Catálogo Español de Especies Exóticas Invasoras, regulado por el Real Decreto 630/2013, que se aplica para esta especie solamente en Canarias.[12]

Gallería

Referencias

  1. Sistema Integrado de Información Taxonómica. «Armadillidium vulgare (TSN 93250)» (en inglés). 
  2. Instituto de Biociências da Universidade de São Paulo, Universidade Federal do Rio de Janeiro (ed.). (DOC) (en inglés). p. 143. Archivado desde el original el 3 de marzo de 2012. Consultado el 29 de septiembre de 2011. «Armadillidium vulgare [...] Geographic distribution: Worldwide. Brazil (BA, MG, RJ, SP, SC, RS)». 
  3. Instituto Biológico, ed. (Diciembre de 2001). «BIOLOGIA E CONTROLE DE ARTRÓPODES DE IMPORTÂNCIA FITOSSANITÁRIA(DIPLOPODA, SYMPHYLA, ISOPODA), POUCO CONHECIDOS NO BRASIL» (PDF). pp. 10-13. Consultado el 26 de septiembre de 2011. 
  4. Pontifícia Universidade Católica de Campinas, ed. (2002). «EFICIÊNCIA DE ISCAS TÓXICAS NO CONTROLE DE ARMADILLIDIUM VULGARE(LATREILLE, 1804) (CRUSTACEA, ISOPODA) EM LABORATÓRIO» (PDF). p. 41. Consultado el 25 de septiembre de 2011. «Esse trabalho foi realizado com o objetivo de avaliar a eficiência de iscas tóxicas no controle de Armadillidium vulgare. [...] As avaliações foram realizadas [...] através da contagem de tatuzinhos mortos. [...] Armadillidium vulgare [...] é originário da região mediterrânea, provavelmente da parte oriental, como os demais do chamado grupo “vulgare”. mas se encontra distribuido actualmente por diversas partes do globo [...]. CAMARGO (1955) observou que esta espécie pode atacar orquidáceas, roendo as raízes e os brotos. Em pimentões recém transplantados as perdas podem atingir 40%, sendo que as plantas são cortadas na base. Em tomate as perdas podem chegar a 70% e em feijoeiro a 80%. Além dessas podem atacar ervilhas e outras hortaliças. [...] Posteriormente, cada grupo de dez tatuzinhos [...].»  (enlace roto disponible en Internet Archive; véase el historial, la primera versión y la última).
  5. Sociedade de Ecologia do Brasil, ed. (Septiembre de 2007). (PDF). p. 1. Archivado desde el original el 25 de julio de 2014. Consultado el 25 de septiembre de 2011. «Os isópodos terrestres (Crustacea, Oniscidea) são representantes da macrofauna de solo saprófaga, fortemente envolvidos nos processos de decomposição, com reconhecida importância na decomposição da matéria orgânica e dinâmica da formação do solo. [...] A espécie escolhida para o estudo é Armadillidium vulgare [...]. Ela é exótica no Brasil onde é encontrada em locais com influência antrópica. É uma espécie bastante estudada e são conhecidos vários aspectos da sua biologia. Os resultados gerados com esta espécie no Brasil podem ser fácilmente utilizados e por pesquisadores de vários países, pois se trata de uma espécie com distribuição mundial.» 
  6. Universidade Federal do Rio Grande do Sul, ed. (2010). «ASPECTOS DA RELAÇÃO SIMBIÓTICA ENTRE AS BACTÉRIAS Wolbachia (Alphaproteobacteria, Rickettsiales) E OS ISÓPODOS TERRESTRES (Crustacea, Oniscidea)» (PDF). pp. 2;5-6;17. Consultado el 25 de septiembre de 2011. 
  7. Revista Brasileira de Zoologia, ed. (Septiembre de 2006). «Investimento reprodutivo e produção de ovos em desovas consecutivas do caranguejo Aratus pisonii (H. Milne Edwards) (Crustacea, Brachyura, Grapsoidea)» (PDF). p. 731. Consultado el 21 de septiembre de 2011. «Maior produção de ovos em desovas subseqüentes em relação à anterior tem sido relatada para [...] o Isopoda Armadillidium vulgare [...].» 
  8. Memorial Instituto Oswaldo Cruz, ed. (1992). «ANÁLISE FAUNÍSTICA DOS HELMINTOS DE PARDAIS (PASSER DOMESTICUS L.,1759) CAPTURADOS EM CAMPO GRANDE, RIO DE JANEIRO, RJ» (PDF). p. 46. Consultado el 21 de septiembre de 2011. «[...] D. nasuta utiliza como hospedeiro intermediário isópodes terrestres, como [...] Armadillidium vulgare. [...] Estes isópodes podem também ser hospedeiros intermediários de algumas espécies de acantocéfalos. No presente estudo, foi observado um isópode com coloração branca infectado com três acantelas e em local protegido da umidade. [...] os isópodes quando infectados com acantelas, possuem uma tendência a se exporem à luz solar. [...] quando as larvas de acantocéfalos, crescem, simultaneamente com o isópode terrestre jovem infectado, ocorre um processo patológico no isópode, levando-o a apresentar uma pigmentação distrófica, tornando-o muito mais destacado no local em que vive. Assim, as alterações de comportamento e de coloração citadas, tornam os isópodes terrestres infectados, muito mais susceptíveis à predação, garantindo o ciclo de vida do acantocéfalo.» 
  9. European Journal of Biochemistry, ed. (1993). «Isolation and molecular characterization of a hyperglycemic neuropeptide from the sinus gland of the terrestrial isopod Armadillidium vulgare (Crustacea)» (PDF) (en inglés). p. 601. Consultado el 26 de febrero de 2012. «The X-organ/sinus gland neurosecretory system located in the protocerebrum is the major neuroendocrine center in the isopod Armadillidium vulgare [...].» 
  10. «Organization of the Large Mitochondrial Genome in the Isopod Armadillidium vulgare» (PDF) (en inglés). 21 de septiembre de 1998. p. 203. Consultado el 10 de marzo de 2012. «The typical crustacean mtDNA molecule is ~15-17 kb [...], but the terrestrial crustacean isopod Armadillidium vulgare has an atypical mtDNA that is 20-42 kb [...].» 
  11. The Journal of Insect Science, National Center for Biotechnology Information, ed. (25 de agosto de 2007). «Conglobation in the Pill Bug, Armadillidium vulgare, as a Water Conservation Mechanism» (en inglés). Consultado el 6 de abril de 2012. «The invaginated lungs of A. vulgare form “pseudotracheae,” which are interpreted as an adaptation for respiration that allows A. vulgare to take up 94% of its normal oxygen requirement in dry air, when the integument is also dry [...].» 
  12. «Real Decreto 630/2013, de 2 de agosto, por el que se regula el Catálogo español de especies exóticas invasoras.». Boletín Oficial del Estado. 
  •   Datos: Q1300629
  •   Multimedia: Armadillidium vulgare
  •   Especies: Armadillidium vulgare

armadillidium, vulgare, conocido, popularmente, como, bicho, bola, cochinilla, chanchito, tierra, especie, crustáceo, terrestre, distribución, global, originaria, área, mediterráneo, probablemente, parte, oriental, bicho, bola, cochinillataxonomíareino, animal. Armadillidium vulgare conocido popularmente como bicho bola cochinilla o chanchito de tierra es una especie de crustaceo terrestre de distribucion global 2 originaria del area del Mar Mediterraneo probablemente de la parte oriental 3 4 5 Bicho bola cochinillaArmadillidium vulgareTaxonomiaReino AnimaliaFilo ArthropodaSubfilo CrustaceaClase MalacostracaOrden IsopodaSuborden OniscideaFamilia ArmadillidiidaeGenero ArmadillidiumEspecie A vulgare Latreille 1804 1 editar datos en Wikidata Indice 1 Caracteristicas 2 Como especie exotica invasora 3 Galleria 4 ReferenciasCaracteristicas EditarEl macho tiene 13 6 mm de largo por 6 4 mm de ancho y la hembra 15 1 mm por 7 3 mm 3 aunque en realidad su tamano varia pudiendo llegar a tener el mismo tamano que la mano de un bebe dependiendo de que tanto se alimenten Al nacer las crias carecen de uno de los pares de patas que surge posteriormente 6 Se conocen muchos aspectos de su biologia debido a la gran cantidad de estudios sobre la misma 5 Pueden atacar a orquidaceas royendo raices y brotes de hortalizas 4 y causando perdidas importantes en la agricultura 4 Realizan desoves periodicos con un incremento progresivo de la cantidad de huevos por puesta en la hembra adulta 7 Son huespedes intermediarios de Dispharynx nasuta Acuaria spiralis ambos del genero Acuariidae y de acantocefalos 8 Estos ultimos al infectar al A vulgare introducen cambios en su conducta reduciendo su natural fotofobia y proporcionandoles una mayor tendencia a exponerse a la luz solar conjuntamente con el desarrollo de una coloracion diferente de lo normal 8 Esto garantiza que el ciclo de vida del parasito sera completado con la captura e ingesta del isopodo por el huesped definitivo 8 Tambien pueden ser parasitados por otros nematodos 3 del genero Aneylosiomidae como Agamonemaiodum armadillonis pillularis o Agamonemaiodum hospes El sistema neuro excretor del organo X glandula sinusal localizado en el protocerebro es el mayor centro neuroendocrino en el isopodo Armadillidium vulgare 9 De manera diferente a la molecula de mtDNA de un crustaceo tipico que tiene aproximadamente de 15 a 17 kb el crustaceo terrestre isopodo Armadillidium vulgare posee un mtDNA atipico de 20 a 24 kb 10 Los pulmones invaginados del Armadillidium vulgare forman pseudotraqueas que son interpretadas como una adaptacion a la respiracion que permite al A vulgare obtener el 94 de su necesidad normal de oxigeno 11 Como especie exotica invasora EditarEn Espana A vulgare esta incluida en el Catalogo Espanol de Especies Exoticas Invasoras regulado por el Real Decreto 630 2013 que se aplica para esta especie solamente en Canarias 12 Galleria Editar Armadillidium vulgare comienza a desenrollarse de su postura defensiva Un isopodo relacionado chinche con su embrague en su vientre A vulgare gris solido en la edad adultaReferencias Editar Sistema Integrado de Informacion Taxonomica Armadillidium vulgare TSN 93250 en ingles Instituto de Biociencias da Universidade de Sao Paulo Universidade Federal do Rio de Janeiro ed Catalogue of Crustacea of Brazil DOC en ingles p 143 Archivado desde el original el 3 de marzo de 2012 Consultado el 29 de septiembre de 2011 Armadillidium vulgare Geographic distribution Worldwide Brazil BA MG RJ SP SC RS a b c Instituto Biologico ed Diciembre de 2001 BIOLOGIA E CONTROLE DE ARTRoPODES DE IMPORTANCIA FITOSSANITARIA DIPLOPODA SYMPHYLA ISOPODA POUCO CONHECIDOS NO BRASIL PDF pp 10 13 Consultado el 26 de septiembre de 2011 a b c Pontificia Universidade Catolica de Campinas ed 2002 EFICIENCIA DE ISCAS ToXICAS NO CONTROLE DE ARMADILLIDIUM VULGARE LATREILLE 1804 CRUSTACEA ISOPODA EM LABORAToRIO PDF p 41 Consultado el 25 de septiembre de 2011 Esse trabalho foi realizado com o objetivo de avaliar a eficiencia de iscas toxicas no controle de Armadillidium vulgare As avaliacoes foram realizadas atraves da contagem de tatuzinhos mortos Armadillidium vulgare e originario da regiao mediterranea provavelmente da parte oriental como os demais do chamado grupo vulgare mas se encontra distribuido actualmente por diversas partes do globo CAMARGO 1955 observou que esta especie pode atacar orquidaceas roendo as raizes e os brotos Em pimentoes recem transplantados as perdas podem atingir 40 sendo que as plantas sao cortadas na base Em tomate as perdas podem chegar a 70 e em feijoeiro a 80 Alem dessas podem atacar ervilhas e outras hortalicas Posteriormente cada grupo de dez tatuzinhos enlace roto disponible en Internet Archive vease el historial la primera version y la ultima a b Sociedade de Ecologia do Brasil ed Septiembre de 2007 UTILIZACAO DE UM PLASTICO BIODEGRADAVEL PELO ISoPODO TERRESTRE ARMADILLIDIUM VULGARE LATREILLE CRUSTACEA ONISCIDEA PDF p 1 Archivado desde el original el 25 de julio de 2014 Consultado el 25 de septiembre de 2011 Os isopodos terrestres Crustacea Oniscidea sao representantes da macrofauna de solo saprofaga fortemente envolvidos nos processos de decomposicao com reconhecida importancia na decomposicao da materia organica e dinamica da formacao do solo A especie escolhida para o estudo e Armadillidium vulgare Ela e exotica no Brasil onde e encontrada em locais com influencia antropica E uma especie bastante estudada e sao conhecidos varios aspectos da sua biologia Os resultados gerados com esta especie no Brasil podem ser facilmente utilizados e por pesquisadores de varios paises pois se trata de uma especie com distribuicao mundial Universidade Federal do Rio Grande do Sul ed 2010 ASPECTOS DA RELACAO SIMBIoTICA ENTRE AS BACTERIAS Wolbachia Alphaproteobacteria Rickettsiales E OS ISoPODOS TERRESTRES Crustacea Oniscidea PDF pp 2 5 6 17 Consultado el 25 de septiembre de 2011 Revista Brasileira de Zoologia ed Septiembre de 2006 Investimento reprodutivo e producao de ovos em desovas consecutivas do caranguejo Aratus pisonii H Milne Edwards Crustacea Brachyura Grapsoidea PDF p 731 Consultado el 21 de septiembre de 2011 Maior producao de ovos em desovas subsequentes em relacao a anterior tem sido relatada para o Isopoda Armadillidium vulgare a b c Memorial Instituto Oswaldo Cruz ed 1992 ANALISE FAUNISTICA DOS HELMINTOS DE PARDAIS PASSER DOMESTICUS L 1759 CAPTURADOS EM CAMPO GRANDE RIO DE JANEIRO RJ PDF p 46 Consultado el 21 de septiembre de 2011 D nasuta utiliza como hospedeiro intermediario isopodes terrestres como Armadillidium vulgare Estes isopodes podem tambem ser hospedeiros intermediarios de algumas especies de acantocefalos No presente estudo foi observado um isopode com coloracao branca infectado com tres acantelas e em local protegido da umidade os isopodes quando infectados com acantelas possuem uma tendencia a se exporem a luz solar quando as larvas de acantocefalos crescem simultaneamente com o isopode terrestre jovem infectado ocorre um processo patologico no isopode levando o a apresentar uma pigmentacao distrofica tornando o muito mais destacado no local em que vive Assim as alteracoes de comportamento e de coloracao citadas tornam os isopodes terrestres infectados muito mais susceptiveis a predacao garantindo o ciclo de vida do acantocefalo European Journal of Biochemistry ed 1993 Isolation and molecular characterization of a hyperglycemic neuropeptide from the sinus gland of the terrestrial isopod Armadillidium vulgare Crustacea PDF en ingles p 601 Consultado el 26 de febrero de 2012 The X organ sinus gland neurosecretory system located in the protocerebrum is the major neuroendocrine center in the isopod Armadillidium vulgare Organization of the Large Mitochondrial Genome in the Isopod Armadillidium vulgare PDF en ingles 21 de septiembre de 1998 p 203 Consultado el 10 de marzo de 2012 The typical crustacean mtDNA molecule is 15 17 kb but the terrestrial crustacean isopod Armadillidium vulgare has an atypical mtDNA that is 20 42 kb The Journal of Insect Science National Center for Biotechnology Information ed 25 de agosto de 2007 Conglobation in the Pill Bug Armadillidium vulgare as a Water Conservation Mechanism en ingles Consultado el 6 de abril de 2012 The invaginated lungs of A vulgare form pseudotracheae which are interpreted as an adaptation for respiration that allows A vulgare to take up 94 of its normal oxygen requirement in dry air when the integument is also dry Real Decreto 630 2013 de 2 de agosto por el que se regula el Catalogo espanol de especies exoticas invasoras Boletin Oficial del Estado Datos Q1300629 Multimedia Armadillidium vulgare Especies Armadillidium vulgare Obtenido de https es wikipedia org w index php title Armadillidium vulgare amp oldid 136491014, wikipedia, wiki, leyendo, leer, libro, biblioteca,

español

, española, descargar, gratis, descargar gratis, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, imagen, música, canción, película, libro, juego, juegos